Kategoria: Łódź sentymentalna

Kiedy zapyta się Łodzian o tradycyjne potrawy kuchni łódzkiej najczęściej padającą odpowiedzią jest zalewajka i prażoki (prażuchy). Ale łódzka kuchnia jest dużo bogatsza, a wpływy czterech tworzących to miasto kultur, choć w ciągu kilku ostatnich dekad mocno osłabły, to nadal są w niej widoczne.

Czy ktoś z was pamięta jeszcze czasy, gdy lokale (a właściwie zakłady gastronomiczne) posiadały kategorie określające ich jakość?

Trzydzieści lat temu w Łodzi królowały bary mleczne, ale w niedzielę chodziło się też z rodziną do lepszych lokali. Nie było promocji, kuponów rabatowych, a lunche nazywały się obiadami. Były za to obowiązkowe szatnie, talerze z logo Społem i pepsi polskiej produkcji.

Gościł tu Josip Broz-Tito, Henryk Sienkiewicz i Isadora Duncan. Stacjonowało wojsko pruskie, a znani reżyserzy kręcili we wnętrzach filmy, które przeszły do historii polskiego kina. Czy wiecie, że Grand Hotel świadczy swe usługi nieprzerwanie od ponad 120 lat?

23. maja 2012 r. odsłonięto pamiątkową tablicę w miejscu dawnej siedziby kawiarni Honoratka, czyli przy ul. Moniuszki. Nazwa ta coraz mniej mówi dzisiejszym bywalcom Piotrkowskiej, jednak 40 lat temu było to miejsce, w którym wielu chciało ogrzać się w blasku goszczących tu sław.

W wielu łódzkich domach serwowana jako jedno z dwunastu tradycyjnych, wigilijnych dań kapusta z grochem jest nieodłączną częścią lokalnej historii kulinarnej. Jadali ją biedni i bogaci, na co dzień i od święta.

Przed wojną Tivoli była jedną z najlepszych łódzkich restauracji. Lokal mieścił się w Domu Zgromadzenia Majstrów Tkackich przy ul. Przejazd 1. Dziś ulica nosi nazwę Tuwima, a w stylowym wnętrzu prowadzi działalność Biedronka.

Zalewajka to tradycyjna, wiejska zupa na bazie ziemniaków i żuru z zakwasu chlebowego. Chociaż spotyka się ją w wielu regionach kraju, to pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą z okolic Łodzi. W tym regionie potrawy z ziemniaków, zbóż i zbiorów leśnych stanowiły w XIX w. podstawę wyżywienia. Były to powiem produkty powszechnie dostępne i niedrogie, dlatego wykorzystywano je w kuchni ubogich obywateli.