Z cyklu Łódzka Kuchnia Regionalna: Zalewajka
Zalewamy żurem
Zalewajka swoją nazwę wzięła od sposobu jej przyrządzania, który polega na gotowaniu ziemniaków z przyprawami, a następnie zalaniu całości żurem. Do zupy tradycyjnie dodawano cebulę, czosnek, sól i pieprz, a czasem także marchew i grzyby. W dni świąteczne oraz w bogatszych domach zalewajka była podawana z zasmażką lub skwarkami ze słoniny. Z czasem skwarki zaczęto zastępować wędzonym boczkiem lub kiełbasą i to właśnie w takiej wersji zupa znana jest do dziś. Obecnie zalewajkę często gotuję się z dodatkiem liści laurowych, ziela angielskiego, a czasami bulionu warzywnego.
Znane są też wersje zabielane śmietaną lub maślanką. Do zupy często dodaje się jajka i grzyby. Wśród bardziej kreatywnych wersji zalewajki można znaleźć takie gotowane z rybą (np. karpiem) czy kaszanką. Obecnie szefowie kuchni łódzkich restauracji często przygotowuję własne, autorskie wersje tej zupy. To właśnie największa zaleta zalewajki – dopóki ma w sobie ziemniaki i zakwas można dowolnie dobierać dodatki według własnych upodobań. Dlatego ile domów, gospodarstw, kucharzy, mam i babć, tyle przepisów na zalewajkę.
O popularności zalewajki świadczyć może powiedzenie „O zalewajko, potraw królowo, kto ciebie jada, ten czuje się zdrowo” 🙂 Zupa została też wpisana na listę produktów tradycyjnych województwa łódzkiego i dumnie reprezentuje nasz region na stołach całego kraju.